نظریه فعالیت سالمندی

تاکنون نظریه‌های متفاوتی در زمینه سالمندان ارائه شده که هر یک به زمینه‌های گوناگون می‌پردازد. سه تا از رایج‌ترین این نظریه‌ها نظریه فعالیت، نظریه استمرار و نظریه تعامل است. در ادامه این مطلب به تبیین نظریه جامعه شناختی سالمند پرداخته می‌شود.

نظریه فعالیت

نظریه فعالیت، با نظریه عدم تعهد که در مقالات دیگر سایت مجموعه سرای الهام تشریح شده، مخالف است. این نظریه توسط پژوهشگری به نام هویگ هرست مطرح شده است. این محقق و پژوهشگر عرصه سالمندان بر این نظر است که در بسیاری از موارد افراد با ورود به دوره سالمندی، بر انرژی و جنبششان افزوده می‌شود و به تبع افزایش فعالیت سالمندان، سلامتی آنان را تضمین می‌کند.

بدین دلیل بزرگسالانی که در سنین مختلف فعال بوده و هستند، در فعالیت‌ها و روباط اجتماعی تشویق شده و همچنان این روابط را حفظ و حتی توسعه می‌دهند. این امر باعث می‌شود تا فرد با احساس رضایت و آرامش بیش‌تری به علایق جدید خود دست یافته و با احساس رضایت و آرامش بیش‌تری پیر شود. زندگی رضایت آمیز در سالمندی انواع و شکل‌های گوناگونی دارد که به طور کلی شامل تمامی شیوه‌ها و روش‌های تأمین زندگی فعال در سالمندی است. یک فرد بزرگسال فعال، ارتباط اجتماعی خود را حفظ کرده و با روابط و فعالیت‌های گوناگون خود را مشغول می‌کند.

بدین ترتیب می‌توان اذعان داشت نظریه فعالیت مدعی است که برای یک دوره سالمندی و پیری موفق باید از نقش‌های تازه‌ای در این دوران یافته و یا به توسعه نقش‌های قدیمی بپردازد. نقش‌هایی که دارای ارزش اجتماعی بوده و در صورت امکان دارای درآمدهای معنوی و حتی مادی باشد. درآمدهای مادی در یک نقش فردی باعث می‌شود تا فرد سالمند احساس مفید بودن و سودمندی را به طور کامل درک کرده و درآمدی فردی برای خود داشته باشد. از سوی دیگر به دلیل ضرورت‌های اقتصادی، دستمزد داوطلبانه باعث می‌شود تا فرد احساس استقلال داشته و نشاط فردی داشته باشد.