تغییرات جسمانی سالمندان

با افزایش سن بدیهی است که ساختار فیزیکی و جسمانی هر فرد دستخوش تغییر شده و بنا بر قاعده طبیعت به سمت فرتوتی و زوال تدریجی پیش می‌رود. مهم‌ترین تغییرات سالمندی عبارت از تغییرات جسمانی است که در ادامه به تشریح آن پرداخته می‌شود.

جسمانی

تغییرات جسمانی بدن که در اثر افزایش سن به وجود می‌آیند، متعدد و کثیر بوده و شامل انواع گوناگونی می‌باشند. یکی از این تغییرات، تغییرات بینایی می‌باشد. به طور طبیعی افراد بزرگ‌سال، پس از گذر از سنین چهل تا پنجاه سالگی، بینایی اولیه خود را از دست داده و با افت بینایی روبرو می‌باشند. نزول میزان دید گاه می‌تواند فقط در مطالعه و در موارد دیگر به طور عمومی و دید معمولی باشد.

تغییر دیگر که عمدتاً به طور مشترک در افراد سالمند بوجود می‌آید، شنوایی است. تقریباً تمامی افراد از پنجاه سالگی به بعد قدرت شنوایی آن‌ها به میزانی کاهش می‌یابد. حال ممکن است کاهش میزان شنوایی بسیار و یا جزیی باشد. به عبارت دیگر می‌توان گفت کاهش شنوایی در افراد امری مشترک و تنها میزان آن متفاوت و متغیر می‌باشد.

سومین تغییر جسمانی در افراد، از نوع چشایی و بویایی است. بدین معنی که افراد با افزایش سن و ورود به دوره کهنسالی و فرتوتی، به مروری قدرت و قابلیت سالمندی‌شان کاسته و تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این قدرت عموماً در سنین پس از هفتاد سالگی کاسته می‌شود. به طوری که برخی از افراد کم‌تر قادرند موادی را که از آن تغذیه کرده و یا می‌بویند، به درستی و یا همانند گذشته تشخیص دهند.

از دیگر تغییراتی که با افزایش سن در بدن افراد پدید می‌آید، کاهس حس لامسه است. منظور از حسن لامسه، تمام احساساتی است که از طریق پوست بدن دریافت کرده و آنان را در برابر خطرات مطلع می‌کند. از آنجایی که بدن انسانس و پوست بدن نقش محافظتی برعهده دارد. تغییرات آن می‌تواند بر احساس لامسه تغییر یابد. تغییرات پوستی همانند چروک شدن، خشکی، ترک‌دار شدن، نازک شدن و پوسته پوسته شدن که از تبعات دوران سالمندی است، باعث می‌شود تا حساسیت لامسه افراد کاهش یافته و در نتیجه میزان احساس آسیب و درد کاهش یابد.